ابیات (اسم نسیبه)

( یا رب نسیبه در افق علم و بستر توحید)

( روشن ز نور معرفت دین و اولیا گردد)

( دل نسیبه سراسر ز حب آل رسول)   

( بسان رود خروشان ز شوق سرشار است)

( بلبل اگر نسیبه را همچو گلی وصف کند)

( فخر ترنمش شود چهره ی بدر گونه اش )

( شور ترنم بلبل ز عشوه ی گل نیست )

(رخساره ی نسیبه چنین بی قرارش کرد)

( با نور خدا نسیبه نورانی شد ) ( پیشانی او برف زمستانی شد)

( مشغول دعا در حرم دل گردید ) ( ابر کرمش یکسره بارانی شد)

( گشته روشن ز حقیقت افق فهم و کمال)

( دل ققنوس زند با سکراتش پرو بال)

( زانکه هجران نسیبه ز سحر آخر شد )

( با توسل ز شفاعت به سوی احمد و آل )

( با نور فضیلت افق مهر و امید) ( روشن شده ایام در آن گشته سعید)

( یا رب دل مشتاق نسیبه از نور ) ( آمیخته کن با شعف و شور و نوید)

( أنت ورد يا نسبة زهرة) ( في الحديقة فجر أيام المني) 
( يا غزالي اجلسي جنب القمر) ( صرت نورا يا حبيبة في الغني)